یک تا ۲ سال
حدود ۱۸ ماهگی کودک درمییابد که چند تایید اجتماعی وجود دارد. حالا وقت آن است که به کودک کمک کنید درباره احساسات و نگرانیهای دیگران فکر کند.
سلام و خداحافظی را یاد دهید
قبل از آنکه شروع به صحبت کند به او بیاموزید با دست سلام و خداحافظی کند. این اولین قدم در آموزش معاشرت با دیگران است. یک کار دیگر این است که هر روز صبح به او «صبح به خیر» بگویید.
مادامی که در حال خوردن هستید بنشینید
به جای اینکه به کودک اجازه دهید کل خانه را با میوهای که آبش همینجور میچکد قدم بزند به او یاد دهید تا زمانی که در حال خوردن است در صندلیاش بنشیند. در این سن کودکان توجه کمی به زمان دارند اما ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ماندن در صندلی به آنها درس بزرگی میدهد. بنابراین شما هم باید مادامی که غذا میخورید پشت میز بنشینید. اگر او غذایش را پرت میکرد به او اجازه دهید بداند که این موضوع تبعاتی دارد. «فکر میکنم دیگه گرسنه نیستی اگر یه بار دیگه غذات را پرت کنی دیگر از خوراکی خوشمزه خبری نیست.»
از کلمات اعجابانگیز استفاده کنید
فرزند شما تا زمانی که کمی بزرگتر شود به طور کامل معنی «خواهش میکنم» و «متشکرم» را نمیآموزد اما از حالا این عادت را به او بدهید. میتوانید از راههای بامزه استفاده کنید. برای «خواهش میکنم» دستهایتان را روی قلبتان به صورت دایرهوار بکشید. برای «متشکرم» دستهایتان را روی لبهایتان بگذارید و به سمت فردی که میخواهید از او تشکر کنید دراز کنید.
۳ تا ۴ سال
این اولین دوره آموزش رفتارهای مودبانه به بچههایی است که میخواهند ادای بزرگترها را دربیاورند.
معاشرتهای ساده را دنبال کنید
تا ۳ سالگی کودک باید قادر به خوردن با قاشق و چنگال باشد. حالا زمان اجرای اصول اولیه است: «از دستمال استفاده کن نه از آستینت»، «با دهان پر صحبت نکن»، «درست بنشین.» هر بار روی یکی دو رفتار تمرکز کنید و به این ترتیب او راحتتر به رفتارها عادت میکند. پلیس بازی درنیاورید و مدام سر فرزندتان داد نزنید.
کلمات مودبانه را زیاد کنید
با کودک خود کار کنید و از جملات بیشتری استفاده کنید مثلا اینکه «میشه یه خواهشی بکنم!» وقتی یادش رفت به او یک فرصت دیگر بدهید. به این ترتیب او فرصت دارد خودش را اصلاح کند. همچنین میتوانید تمام انواع معذرتخواهی را به او یاد دهید و وقتی به مهمانی میرود از میزبان و بچههایی که با او همبازی شدند، تشکر کند.
مهربان باشید
این به این معناست که فقط از کلمات محبتآمیز استفاده نکنید، بلکه با کودک صحبت کنید و به او یاد دهید در برخورد با دیگران چه کار کند. بنابراین خود به خود کلماتی را که باید استفاده کند، پیدا میکند.